Ik geloof dat ik de afgelopen maanden onder een enorm rotsblok heb gelegen. Ik heb namelijk nog nooit naar Glee gekeken, de succevolle Amerikaanse serie over een zangclubje op een middelbare school. Wist ik veel. Ik volg eigenlijk alleen Grey’s Anatomy, en zelfs dat moet ik opnemen omdat ik de helft van de tijd niet thuis ben om te kijken.
Maar de verhalen en lof voor Glee was me – desondanks – ondertussen niet ontgaan. Facebook, Twitter, de overige media, mijn vrienden: iedereen leek wel verslaafd. Inmiddels was ik er ook achter dat er veel leuke muziek in voorkwam, dus mijn eerste stap was het downloaden van de soundtrack.
O mijn god. Dacht ik voor het slapengaan nog even rustig naar mijn iPod te kunnen luisteren, was daar ineens een Glee-zangeres die mijn trommelvliezen aan stukken scheurde. Niet omdat ze vals zong, integendeel, maar vanwege haar hysterische uithalen en hoge tonen. Hallelujah, een man die door tien dolle stieren in Pamplona in zijn zaakje wordt getrapt, was er niets bij.
En toch vond ik het wat hebben. Pakkende nummers, uit alle genres. Had ik effe mazzel dat op 30 november de speciale en langverwachte Madonna-aflevering werd uitgezonden. Een perfect moment om voor het eerst naar een aflevering van de hitserie te kijken.
Ik moet eerlijk zeggen: ik ben blij verrast. Ik begrijp ook waarom Glee zo populair is. Maffe personages (zoals die briljante en hatelijke gymjuf Sue Sylvester), een dikke knipoog naar het puberleven op de middelbare school, met de onvermijdelijke kern van waarheid. Maar het draait om de liedjes: het feest der herkenning, goed in het verhaal verwerkt, en catchy.
Ik schrijf dit stukje terwijl de halve cast met elkaar naar bed gaat. Like a vihihihihirgiiiiin! (Lachen ook, die ondertiteling van de songteksten. Als een maahaagd!) Ik ben er nu ook achter wie dat trommelvliesverscheurende geluid produceert: dat donkerharige moppie met die grote, reebruine ogen en enorme mond. Maar ik kan het hebben, het hoort bij het gehele campy image van Glee. Ik weet wel wat ik van Sinterklaas ga vragen: de dvd-box van seizoen 1. Moet ik wel een mooi Glee-liedje door de schoorsteen tetteren…
The Lost Marble 