Wie van jullie heeft er ooit van de Canadese schrijfster Margaret Atwood gehoord? Ik heb geen idee wat de verkoopcijfers zijn, maar volgens mij wordt ze door het gros van de Nederlanders nauwelijks gelezen. De landelijke kranten besteden in hun boekenrubrieken wel uitgebreid aandacht aan haar zodra er een nieuwe titel uitkomt, maar ze staat over het algemeen niet wekenlang in bestsellerlijsten.
Gemiste kans! Haar verhalen zijn intens en boeiend, en lijken zonder enige moeite op het papier beland te zijn. Ze gebruikt prachtige woorden en zinnen, maar geen ingewikkelde woorden en zinnen (het een is helaas soms onlosmakelijk verbonden met het ander). Ze schrijft over de relaties tussen personen en over wat hen drijft. Het eerste boek dat ik van haar las was Alias Grace, en dat zit meesterlijk in elkaar. Het gaat over een vrouw uit 1843, Grace Marks, die verdacht wordt van een tweevoudige moord. Het merendeel van het verhaal wordt verteld vanuit Marks perspectief. Het mooie hieraan is dat het verhaal van Grace en de moorden echt gebeurd is, maar dat de lezer door het perspectief niet precies weet wat feit is en wat Grace zelf verzint. Atwood zorgt ervoor dat je sympathie krijgt voor Grace, en dat je je zo goed kunt inleven dat ze bijna in levenden lijve van de pagina stapt.
Om het lijstje maar even af te maken: ik heb ook The Handmaid’s Tale, Cat’s Eye en Negotiating with the Dead: A Writer on Writing gelezen. Het eerstgenoemde boek vond ik het minste, want het heeft een science fiction-achtige inslag en daar hou ik niet zo van. Cat’s Eye en de non-fictiebundel Negotiating with the Dead had ik beiden in één ruk uit.
Ik heb nu een Heilige Missie op me genomen. Ik ga het evangelie van Atwood prediken. Lees haar boeken! Ze schrijft zo eigentijds, zo ogenschijnlijk makkelijk, dat het leest als een trein. Haar personages zijn levensecht. Twijfel je nog? Lees dan deze twee korte verhalen (in het Engels). Perfect voor een lunchpauze of tijdens het wachten op de trein (tip: als je ze makkelijk op je mobiel wilt lezen, klik dan op de printknop boven aan het artikel, dan krijg je een prettig leesbare, zwart-op-witversie.
Stone Mattress
“At the outset Verna had not intended to kill anyone.” Hop, je zit onmiddellijk in het verhaal. Hoezo iemand vermoorden? Waar dan? Hoe dan? Verna wordt hoe langer hoe verknipter, en Atwood spint het verhaal tenenkrullend lekker uit.
First Lives Club
Op kun je met het gegeven van een spel waarbij mensen doen alsof ze de reïncarnatie zijn van dode historische figuren al een heel boek vullen, en dit verhaal is een heerlijk begin. Hoe een spel realiteit kan worden… [spannend muziekje invoegen]
White Horse
Dit verhaal is gratis te downloaden via Daily Lit (een tip op zich!). Het is een prachtige, symbolische vertelling over een wit paard genaamd Gladys dat het leven van hoofdpersoon Nell een andere wending geeft. Of zijn het slechts toevalligheden…? Atwood beschrijft de sfeer heel intiem, alsof je er zelf bij bent. Met af en toe een hilarisch beeld tussendoor: “Tall Billie astride fat Gladys, with Gladys’s stumpy little legs whirring away underneath her like an eggbeater.” Of: “[Gladys] dealt with the cows and their lumbering attempts to monopolize the food supply by sneaking up on them and biting them.”
The Lost Marble 